STANOWISKO MPiPS

Z 10 WRZEŚNIA 2014 R.

W SPRAWIE MOŻLIWOŚCI WCZEŚNIEJSZEGO WYDANIA

ŚWIADECTWA PRACY

Zgodnie z art. 97 § 1 Kodeksu pracy (dalej: kp), w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy pracodawca jest obowiązany niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo pracy. Wydanie świadectwa pracy nie może być uzależnione od uprzedniego rozliczenia się pracownika z pracodawcą. Świadectwo pracy jest dokumentem zawierającym ściśle określone powszechnie obowiązującymi przepisami prawa informacje dotyczące przebiegu zatrudnienia pracownika u danego pracodawcy od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania zatrudnienia.

Pojęcie „niezwłoczności” wydania świadectwa, o którym mowa w art. 97 § 1 kp, dookreślają przepisy rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 15 maja 1996 r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania (Dz.U. nr 60, poz. 282 ze zm.). I tak, zgodnie z przepisami § 1a rozporządzenia, w przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, pracodawca wydaje świadectwo pracy w dniu, w którym następuje rozwiązanie lub wygaśnięcie stosunku pracy.

Należy podkreślić, iż kp w sposób szczególny reguluje zasady wydawania świadectwa pracy w przypadku umów terminowych i nie każde rozwiązanie takiej umowy oznacza konieczność wydania świadectwa pracy. Jeżeli pracownik pozostaje w zatrudnieniu u tego samego pracodawcy na podstawie umowy o pracę na okres próbny, umowy o pracę na czas określony lub umowy o pracę na czas wykonania określonej pracy, pracodawca jest obowiązany wydać pracownikowi świadectwo pracy obejmujące zakończone okresy zatrudnienia na podstawie takich umów, zawartych w okresie 24 miesięcy, poczynając od zawarcia pierwszej z tych umów (art. 97 § 1¹ kp). Świadectwo pracy wydaje się w dniu upływu terminu, o którym mowa w § 1¹. Jeżeli jednak rozwiązanie lub wygaśnięcie umowy o pracę nawiązanej przed upływem 24 miesięcy przypada po upływie tego terminu, świadectwo pracy wydaje się w dniu rozwiązania lub wygaśnięcia takiej umowy o pracę.

Jeżeli wydanie świadectwa pracy pracownikowi albo osobie przez niego upoważnionej w terminie wynikającym z § 1a oraz zart. 97 § 1² i 1³ kp nie jest możliwe (np. z powodu nieobecności pracownika lub ustania zatrudnienia w dniu ustawowo wolnym od pracy), pracodawca, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia upływu tego terminu, przesyła świadectwo pracy pracownikowi lub tej osobie za pośrednictwem poczty albo doręcza je w inny sposób.

W świetle powyższego stanu prawnego, w ocenie Departamentu, brak jest podstaw prawnych do wydania świadectwa pracy przed dniem rozwiązania lub wygaśnięcia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony. Zatem, świadectwo pracy wydaje się najwcześniej w dniu ustania zatrudnienia lub w ciągu 7 dni od tego dnia.

Jednocześnie należy podkreślić, iż poglądy prawne Departamentu Prawa Pracy nie są wiążące dla pracodawców, sądów i inspektorów pracy. Instytucją ustawowo uprawnioną do udzielania porad z zakresu prawa pracy oraz sprawującą nadzór nad przestrzeganiem tego prawa jest Państwowa Inspekcja Pracy.